23 Şubat 2007 Cuma

Bu aralar, ağır geliyor daralar...

Ulan 1 haftadır bir şeyler yazıp çizmemişim be. Gerçi siz göremiyorsunuz ama sahnenin arka kısmında çizmekteyim efendim... kafayı. Geceleri uyumak çok zorlaştı, deprem korkusu yeniden depreşti, nedense. Sanırım korkularım, benim hiçbir şeyden korkmamamdan korkup, sırayla beni korkutuyorlar. Korkak korkularım benim...
Bir de Youtube'da küfürlü yorum ekleyenlere kafayı eklemiş durumdayım. Aslında gereksiz bir aktivite, adam küfür etmiş rahatlamış, bir daha da uğramayacak işte. Ne güzel, halkım küfrederek deşarj etmeye devam ediyor içindeki tasarruflarını. Fakat tasarruflu kullanmak lazım lan bu küfür olayını da, bokunu çıkarmamak lazım. Yoksa hiçbir anlamı kalmıyor ki? Dandik Holivut filmleri (ör. Taxi Driver :P ) gibi oluyor sonra.
Sevdiği için de küfrediyor: "Anuna kodumun ipnesi ya, acayip komik bir piç!"
Sevmediği için de: "Amuna kodumun yavşağı ya, piç herif!"
Halbuki mesela "piç" kelimesi (Eddie Izzard'ın da değindiği üzre) önemli bir kelime. Babası (veya annesi?) belli olmayan varlıklara konulan bir isim. Yazık yani. Onlara toplumun sahip çıkması gerekirken, bir anda o "piç" kelimesine toplum sahip çıkıyor. Toplumumuzda -iyi veya kötü anlamda- "piç" olarak adlandırılmamış kişi sayısı bir skin taşaklarını geçmez.
Nerede kalmıştım, ha kafayı çizmek konusu. Evet, şu anda alkoliklikle delilik arasındaki o ince çizgideyim. Sevgili yaratıcı beynim en sonunda ABD'de çalışma hayallerine kafa yormaya başladı, hakkında hayırlısı. Dedim ki, ulan Antalya'da otellerde sürüneceğine, git ABD'de otellerde sürün. En azından orada gaspçı, tinerci, holigan, maganda, enflasyon vs. sorunları çok daha az. Ve bana küfür ettiklerinde de anlamayacağım, ne güzel.
Her şeyi olduğu gibi, bu ABD mevzusunu da elime skime bulaştırmaktan korkuyorum ama olsun. En azından bir şey için uğraşayım artık.
Yazıma geçen hafta Kordon'da çektiğim bir fotoğrafla son vermek istiyorum sevgili insanlar...